Człowiek niezwykły

Niespodziewany strzał na placu,
obok świętego pałacu.
Co czuje człowiek, gdy strzela do Ojca,
bezwzględny, czy zdrajca.
Zgładzić człowieka - za jaką cenę,
gdzie powaga i sumienie.
Jakby widział jak cierpi,
Ojciec, który stanął w obliczu śmierci.
Wszyscy na placu zamarli,
kata ze skóry obdarli.
I rozum mu zmalał,
gdy nasz Ojciec Święty ocalał.
Taka jest życia miara,
że dała mu siłę modlitwa i wiara.
Bo nie mógł zginąć w obliczu Pana,
i stała się rzecz niesłychana.
Poszedł Ojciec do więzienia, podał mu rękę,
który chciał go zabić -skazał na udrękę.
Szczerze przebaczył, pojednał się z bratem,
który był jego katem.
Jak mocna jest wiara świętego człowieka,
gdy do bandyty się jeszcze uśmiecha.
Nikt nie jest bez skazy,
przebaczaj siedemdziesiąt siedem razy.
Jak serce człowieka jest mężne,
jeśli przebaczenie jest dla niego ważne i potężne.
Czy wiara to zło może zwalczyć,
czy dobro zacznie do nas kroczyć.
Przestańmy się na siebie boczyć,
bo ten świat może się od nienawiści stoczyć.