Żyrandol

Było ich trzech
każdy swoją postawą wzbudzał śmiech
Jeden miał teczki same katusze
i powtarzał nie chcę ale muszę
Inny zaś wylewał poty
jakaś afera same kłopoty
Bo Józef dobrze się bawił
popił troszeczkę i go wystawił
Może pocenia są inne powody
za dużo pił może wody
Trzeci miał taką misję i wolę
chwalił się żyrandolem
Powtarzał o jakimś błędzie
a niech tak zostanie, niech tak będzie
Tych pamiątek będzie miał bez liku
będzie na co innego w portfeliku
Lubił też obrazy
wziął sobie, nie trzeba było mówić dwa razy
I przyszedł inny
Bogu ducha winny
Ma taka teorię
wciąż przypomina nam historię
Jeździ po świecie
bo to w końcu ważna osoba przecież
I jakie z tego efekty
wciąż wypomina innym defekty
Wypomina ludzkie ułomności
niepełnosprawni doznali tyle przykrości
Naród wciąż czeka
jesteśmy smutni, łza nam ocieka
Jakiego znowu dokonamy wyboru
czy to będzie człowiek rozsądny i honoru