Dama sportu

Kiedy człowiek był mały
świat nie był taki zuchwały
Może nie było idealnie
ale bardziej naturalnie
Gdzie daleka była kosmetyka
marzył się pani sport, czyli lekkoatletyka
Ciężką pracą osiągało się wyniki
nie tak jak teraz sterydy, narkotyki
Kochała bardzo bieganie
gdzie był ogromny wysiłek i zmaganie
Mimo złej pogody,czasem życiowej aury
zdobywała wszelakie laury
Nie ważne były stroje
ważne osiągnięcia,fantastyczne nastroje
Lekkoatletyki dama
a na co dzień fajna mama
Mało jest takich postaci
co naród sportem ubogacił
Jak na tamte czasy
nie było wielkiej kasy
Smutne teraz mamy miny
nie będzie uśmiechu dziewczyny
Miła, ciepła uśmiechnięta
przez chorobę zepchnięta
Odchodzą prawdziwi przyjaciele
gdzie sport był szczytnym celem
Zostaną smutne napisy na wstążkach
ktoś przypomni o złotych krążkach
Spoczywa Dama sportu na Powązkach
przykryje grób róży gałązka