Żal i lek

Jesteś chory chowasz żale
tylko jest jedno ale
Gdy już zbiera się na bek
bierzesz na ból jakiś lek
Człowiek choremu czas poświęca
czy w tygodniu, czy też w święta
Zawsze o chorym pamięta
mało jest ludzi jak ta mięta
Każdy przypomina to zioło
a potem tradycyjnie zamyka się koło
Szkoda że nie ma na głupotę leku
pomyśl zanim coś powiesz człowieku
Smutek, żal i ten lek
jak nie pomocny i bezduszny człowiek
Spadł narciarz z białego stoku
puścił szew w kroku
Mimo że miał kask na głowie
odleciał na trasie gdzieś w połowie
Leżą chorzy na marmurach
każdy przechodzi  z głową w chmurach
Już tyle leżą na tym marmurze
nie chcą dać, ci co na górze
Żal coś tam ściska
u nas też każdy pasa zaciska
I nikt się nie wstawi
a podobno to ludzie prawi
I ci co pracowali w szpitalu też się wymaga
od ludzi się nie odwraca, tylko pomaga
Mamy dwudziesty pierwszy wiek
a ciągle w sercu mamy żal, i brakuje na lek