Fachura humoru

Majstersztyk Pelagia i chustka
bardzo smutno, pozostała pustka
Utknął w ciężkiej chorobie
zostawił humor po sobie
Humor który mu towarzyszył
smutny los się do niego przyszył
Brak będzie wielkiego speca
jak wychodził zza kurtyn  to była heca
Teraz nie potrzebuje pomocy
będą słuchali satyry prorocy
Przyjmą z uśmiechem satyryka
człowieka o wielkim sercu - liryka
Zadzwoniły ostatnie dzwony
poszedł do syna i żony
Miał ten świat humoru kolorowy
nie całkiem - do połowy
Wielka szkoda dla świata
straciliśmy satyryka i brata
Zaczekam i uszanuję to w ciszy
oddam cześć, póki nie spocznie w wiecznej niszy
I spoczywaj  w tej wnęce
zapomnij o życiowej męce
Ponieważ urodził się w Bielsku
żegnamy cię z sentymentem, po przyjacielsku
Odszedł  pan
społeczeństwa wielki fan
I tak zostanie do końca
płyta wspomnień na wieki milcząca
Swoisty los i poniewierka
zatrzymał się w wiosce nad rzeczką Przeźmierką