Natchnienie śpiewane

Śpiewał Piotr że miłość jest niewiadoma
czasami ślepa i łakoma
Kochał się w Edycie
i teraz jakie ma życie
Kochać jest łatwo
ale czasami stajesz się samotną tratwą
Gdzie pozszywana prymitywnie
kocha ktoś bezgranicznie, i naiwnie
Śpiewała Edyta, bo piosenka znieczuli
płakała babcia, bo wdarł się do oczu aromat z cebuli
Trudno czasami kobiecie o świcie
czasami jest sama , ale takie jest życie
Krzysiek jej pomógł piosenką przytulił
 z szacunkiem się nad nią pochylił
A ona zatrzymała czas
i poszło to gdzieś w las
Bo w piosence tyle dać można
chociaż jest to kobieta zamożna
Pokazuje nieraz wielką damę
a na sercu ma wielką szramę
I ktoś ma w życiu dość
bo nie może  przemienić deszczu w radość
Ta piosenka wymyślona i z życia wzięta
jak ta miłość szybka, niepojęta
Bardzo  byśmy chcieli takiej miłości
gdzie opierała by się na trwałości
Trzeba się wzajemnie wspierać
nie tylko oczekiwać, w piosence się wydzierać
Wiemy że czasami się nie da
ale w związku jest taka potrzeba
I niech mówi każda Edyta
jak ją ktoś o coś zapyta
Ja jestem  z wieczora i z rana
bardzo uśmiechnięta i kochana
Z całym szacunkiem dla wszystkich artystów
by dostawali olśnienia umysłów
I dzięki dla terapeutów co ludziom  pomagają
a nie tylko z kieszeni pieniądze wyciągają.