Przypomnienie-Wspomnienie.

Pozwolę powiedzieć tak sobie.
Wielki profesorze we własnej osobie.
Piszę o profesorze Marianie,
o człowieku z wielkim powołaniem.
Ten szlachetny człowiek serca nam ratuje
Czy ktoś mu podziękował- nie pojmuję.
Wielkie wrażenie z takim człowiekiem się spotkać,
by od jego złotych rąk drugie życie dostać.
Dobrze wykonuje pracę i posługę
Żyj nam profesorze bardzo długo
Niech Twoje serce będzie najlepsze na świecie
Musi być ktoś trzeci wspaniały bo przecież,
nie damy rady bez sponsorów,
wspomagać dobrych fachowców,profesorów.
Muszę profesora Religę wspomnieć,
bo takiego człowieka nie sposób  zapomnieć.
Kto by przypuszczał że narodzi się twórca,
który zadba o nasze serca.
W Miedniewicach chyba zdarzył się cud,
ze zdumieniem wspomina profesora naród.
Bo każdy ma jakieś komplikacje,
a profesor dążył do celu, i miał rację.
Na pierwszym miejscu jest zdrowie,
ale nic nam nie poradzi - nic już nie powie.
Człowiek o wielkim sercu i duszy,
odszedł skromnie i w ciszy.
Serduszko przestało mu bić,
wielka szkoda, bo mógł jeszcze dla nas żyć.
Pozostał żal, zostały wspomnienia
Drogi profesorze , a zostało jeszcze tyle do zrobienia.