Samo życie

O ziemio - nasz świecie,
ten co kopki robi- mowa o krecie.
Ślepo patrzymy jak ten kret,
a ile szkód, nie mogę patrzeć, o nie.
Nasz cudowny świat,
masz więcej nie kocha cię nawet brat.
Każdy ma jakiś interes,
wykorzystuje ten ziemski życia kres.
Bo nie wiadomo jaka będzie przyczyna,
kiedy nadejdzie ta odejścia godzina.
Nie ma na tym świecie symbiozy,
jeden nie dostrzega drugiego - o zgrozy.
Dąży sobie po cichu do celu,
ludzi bez wartości jest bardzo wielu.
Jedni żyją w ogromnym splendorze,
a ten biedny nic nie może.
Ale jest też wartość sumienia,
ludzie atakują się, zamiast szukać przebaczenia.
I ciągle to się powtarza,
cwaniactwo dominuje, jak okazja się nadarza.
Człowiek już po prostu tego nie rozumie,
bo jak mało wykształcony mało umie.
Żeby to życie było inne zmieniając zamiary,
ale nic nie wyjdzie,bo jestem  za stary



 












 

Ptaki

Papugi piękne mają pióra,
cudownie obdarzyła ich natura.
Rajski ptaszek i ten  koliberek,
gdzie zamieszkuje, by nie zdmuchnął go wiaterek.
Dzięcioł w drzewo stuka,
tym stukaniem pokarmu sobie szuka.
I tak sobie dziobem młóci,
że od tego stukania w główce mu się nie zawróci.
Zimorodek klejnot  latający,
lubi  rybki, ptaszek również nurkujący
Taki malutki nie boi się wody,
wskoczy mimo wspaniałej urody.
Sowa symbol mądrości,
poluje w nocy, może dla sprytu czy przyzwoitości.
Słuch ma dobry i jest drapieżna.
w swoim trybie życia niezależna.
Bocian tym dziobem klekocze,
żaba zaś pewno się boi i rechocze.
I na koniec te gołębie,
tego to dopiero wszędzie.
Tyle na świecie tego ptactwa,
ile się muszą nalatać szukając pokarm te biedactwa.
My też ludzie tak latamy , by włożyć coś, do garnca,
bo na to życie wnet już nie wystarcza.